روش سنتی :

1- نیم سوز کردن : حملۀ عوامل زنده و رطوبت را خنثی می کند.

2- مالیدن روغن های نباتی و حیوانی : به جدارۀ خارجی چوب روغن می مالند که از رطوبت جلوگیری می کند ولی در مقابل حریق و عوامل زنده موثر نیست چون روزی این ماده شستشو می شود. (دائمی نیست) به روش غوطه وری به مواد نفتی آغشته می کنند.

3- خشک نگه داشتن چوب.


روش های جدید محافظت از چوب :

بر دو عامل استوار است.

1- استفاده از مواد شیمیایی که چوب را در برابر تمام تهدیدات محافظت می کند و به جای رویۀ چوب مواد را به عمق چوب تزریق می کنند.

طریقه تزریق به عمق چوب :

1- غوطه ور ساختن

2- استفاده از فشار منفی یا خلاء

3 - استفاده از فشار مثبت


از چه موادی استفاده می کنیم :

1- کروزت: از مهمترین محافظت کنندگان چوب که از تقطیر زغال سنگ بدست می آید. این ماده ترکیبی سمی و چوب را در برابر عوامل زنده محافظت می کند و ماده ای است پایدار و غیر قابل شستشو که از چوب خارج نمی شود. هم به صورت خالص و هم به صورت ترکیب با قیر یا نفت استفاده می شود.


2- پنتاکلروفنل: از دیگر محافظ های روغنی چوب است که بجای کروزت و به همراه نفت استفاده می گردد.


3- نمک های فلزی: از محافظت کننده های محلول در آب می باشند؛ مانند: آرسنات مس کرماته شده و یا کلر روی کرماته شده.

مواد پلیمری مانند PEG که به عنوان غشری، روی چوب را می گیرد و از تبادلات مکانیزم چوب و عوامل زنده جلوگیری می کند. برعکس آنچه که به عمق چوب تزریق می شود ماده ای است ضد حریق یعنی از گسترش شعله جلوگیری می کند.

علاوه بر روش های فوق روش های دیگری نیز وجود دارد که با هدف دو گانه استفاده شده و تا حدی موجب محافظت از چوب می گردد؛ مانند : رنگ کردن چوب و زدن لاک و الکل یا استفاده از پلیمر.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: